Wysoka krótkowzroczność zwyrodnieniowa

Patologiczną krótkowzroczność określa się jako krótkowzroczność ≥ -6 Dpt z długością gałki ocznej powyżej 26.5 mm wraz z charakterystycznymi degeneracyjnymi zmianami na dnie oka obejmującymi twardówkę, naczyniówkę i siatkówkę, jak np. ,ogniska zaników naczyniówkowo-siatkówkowych, krwotoki podsiatkówkowe, neowaskularyzacja naczyniówkowa (CNV).

Wysoka krotkowzroczność występuje u około 1-4 % populacji dorosłych, Neowaskularyzacja wtórna do patologicznej krótkowzroczności stanowi dość powszechne powikłanie – rozwija się u około 5-10 % osób, a w 15 % występuje obuocznie.

Podobnie jak w przypadku rozwoju CNV w zwyrodnieniu plamki związanym z wiekiem kluczową rolę w rozwoju CNV w krótkowzroczności odgrywa naczyniowy środbłonkowy czynnik wzrostu (VEGF), a w terapii również z powodzeniem stosowane są preparaty anty-VEGF.