Przyczyny jaskry i jej leczenie

JASKRA jest trzecią co do częstości występowania przyczyną ślepoty na świecie. Dotyczy ona 16 % całej populacji. Jej istotą jest postępujący zanik włókien nerwu wzrokowego prowadzący do stopniowego zawężania pola widzenia pacjenta. W późnym jej stadium występuje tzw. "widzenie lunetowe", natomiast w końcowej fazie dochodzi do całkowitej utraty widzenia. Pomimo iż jest to choroba znana od ponad 100 lat, istnieje wiele teorii jej powstawania.

Są różne odmiany tej patologii i od nich zależy sposób pomocy pacjentowi, jednak główne wysiłki okulistów skupiają się na jej zapobieganiu, gdyż uszkodzenia jakie wywołuje są nieodwracalne - i często- tragiczne w skutkach. Leczenie polega na indywidualnym dobraniu preparatów farmakologicznych w postaci kropli obniżających ciśnienie wewnątrzgałkowe, podawanych do worka spojówkowego.

Obecnie jest w użyciu wiele leków, obniżających to ciśnienie. Mają one różne punkty uchwytu: jedne działają na naczynia krwionośne, zwiększając odpływ cieczy wodnistej z gałki ocznej, inne - zwężając źrenicę i poszerzając kąt przesączania - poprawiają odpływ płynu z komory przedniej oka. Jednak u wielu pacjentów, mimo intensywnego leczenia, utrzymuje się podwyższony poziom ciśnienia. W tych przypadkach można zastosować leczenie laserowe, bądź chirurgiczne.

Jaskra - jak ją rozpoznać i leczyć?

Za pogorszenie wzroku odpowiedzialnych jest wiele schorzeń - jednym z nich i zarazem jednym z najczęściej występujących, jest jaskra. Dotyka ona nie tylko osób starszych. W niektórych sytuacjach może rozwijać się nawet u noworodków. W jaki sposób rozpoznać chorobę i kiedy udać się do specjalisty?

Jaskra - poważna choroba oczu

Jaskra jest jedną z chorób oczu, która działa podstępnie, długo nie dając poważnych powodów do niepokoju. Doprowadza do uszkodzenia nerwu wzrokowego oraz komórek siatkówki, co skutkuje pogorszeniem wzroku, a z czasem jego nieodwracalną utratą. Główną przyczyną zmian jest wzrost ciśnienia wewnątrz gałki ocznej. Do czynników ryzyka zalicza się m.in. wiek (po 40. roku życia), choroby kardiologiczne, cukrzycę oraz inne schorzenia narządu wzroku.

Jak przebiega jaskra?

Kiedy możemy podejrzewać, że mamy do czynienia z jaskrą? Jednym z sygnałów, które mogą na zasugerować, iż warto wykonać badanie screeningowe jest obciążenie genetyczne. Niestety choroba ma wiele odmian. Początkowo przebiega bezobjawowo i nie daje żadnych sygnałów, trudno też prawidłowo ją diagnozować. Dlatego należy reagować natychmiast po pojawieniu się niepokojących objawów sugerujących problemy ze wzrokiem.

Pierwszą oznaką choroby jest pogorszenie widzenia, któremu towarzyszą dodatkowe symptomy, takie jak ból i zaczerwienienie oka, ale także tak nietypowe objawy, jak nudności lub wymioty. Chory może narzekać także na widzenie tzw. aureoli wokół źródeł światła. Głównym symptomem jest jednak zawężenie pola widzenia. Objawia się tzw. widzeniem tunelowym (peryferyjnym) - choremu wydaje się, że postrzega świat jak przez wąski tunel. Wskutek tego pojawia się problem z postrzeganiem przedmiotów znajdujących się po bogach, na górze oraz na dole. To z kolei przyczynia się do wyraźnego pogorszenia jakości życia.

Leczenie jaskry

W przypadku wystąpienia któregoś z wymienionych objawów należy skonsultować się ze specjalistą. Na miejscu może okazać się, że konieczne będzie wdrożenie natychmiastowego leczenia - szczególnie, jeśli pogorszenie wzroku postępuje, a ból oka oraz wrażenie widzenia tunelowego nie mijają. Specjalista może zastosować leczenie farmakologiczne, laserowe lub chirurgiczne zmierzające w głównej mierze do zmniejszenia ciśnienia wewnątrz gałki ocznej.